stageverslagje "Boyshome"
Door: Milly / Loes+Femke
Blijf op de hoogte en volg Milly
28 Oktober 2005 | Sri Lanka, Colombo
Lees zelf maar...
28 okt. 2005
We zijn nu bijna een weekje in het boyshome en het is hier echt ontzettend leuk! De jongens zijn allemaal verstandelijk gehandicapt, waaronder kinderen met het syndroom van Down. Daarnaast hebben veel kinderen autisme. Je kunt echt heel de dag dubbel liggen om hoe ze zich gedragen en hoe ze met elkaar en ons communiceren. Ook grappig hoe de staf erover denkt. Zo is er een jongetje van 11 jaar dat niet kan praten, maar communiceert met een harde gil en door te slaan. Zijn ouders zijn Tamil en hij zit vanaf zijn geboorte in een Singalees tehuis. De staf denkt dat hij wel normaal zou kunnen communiceren als er Tamil mensen zouden komen. Hij zou dan ineens gewoon kunnen praten(???). Dit omdat zijn ouders Tamil zijn. De staf is heel lief en geduldig met de kinderen, maar we merken wel dat ze eigenlijk nauwelijks iets weten van autisme.
Op het terrein zit een schooltje waar de kinderen 's ochtends heen gaan en waar ook andere verstandelijk gehandicapten uit de omgeving komen. De school heeft gevraagd of wij daar voorlichting over autisme kunnen geven en hoe ze daar mee om moeten gaan.
Als de kinderen uit school komen, doen we activiteiten met ze waaronder spelletjes, knutselen, dansen etc.
Dit weekend zijn we van plan om op het strand te gaan liggen. Want elke keer 'nee' zeggen op de vraag of we al bruin zijn, worden we een beetje zat.
Jullie horen nog van ons,
Loes en Femke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley